5. Een grondverschuiving in de economie is in de maak
Een groot aantal landen - waaronder België - torst een bijzonder hoge staatsschuld. Die financiële last weegt op de economie en beperkt de bewegingsruimte van de overheden.
Toch is een aantal economen van mening dat hoge staatsschulden in wezen geen fundamenteel probleem meer vormen. De laatste in de rij is professor Olivier Blanchard, voormalig hoofdeconoom van het IMF. Ondanks dat de openbare schuld van de rijke landen sinds de financiële crisis van 2008 met 50% is gestegen ( van 71% naar 103%), weigeren economen als Blanchard daar een probleem van te maken.
Volgens hen zijn de rentevoeten tegen dewelke de landen kunnen lenen langdurig lager dan de groei van de productiewaarde. Met andere woorden: de rijkdom die we dankzij deze schulden creëren is groter dan de bedragen die we moeten terugbetalen.
De gevolgen van deze stelling zijn amper te beschrijven:
1. Er is geen noodzaak meer om belastingen te verhogen om de openbare schuld te doen dalen. Meer nog, men zou ‘verstandige schulden’ kunnen maken om bijvoorbeeld de ecologische transitie te financieren.
2. Een gigantische massa mensen (kiezers) dreigt de grote verliezer te worden van deze evolutie: de spaarders. (zie onderwerp 1)
Maar: Wat vertelt ons de geschiedenis? Dat geen enkele financiële crisis opgelost is geraakt door de geldpers te laten draaien. Vraag is of dat vandaag wel mogelijk is?
|